Lumie to młoda półelfka o smukłej sylwetce. Jej ruch i postura zdradzają kondycję osoby, która wiele czasu spędziła w podróży. Porusza się lekko, niemal bezszelestnie, z gracją wprawionego awanturnika.

Ciało Lumie jest wysportowane, ale zachowuje smukłość i elfią elegancję. Delikatnie zarysowane mięśnie ramion i nóg zdradzają jej wyjątkową sprawność. Skóra Lumie jest jasna, lekko rumiana, delikatnie lśniąca w świetle księżyca.

Rysy twarzy Lumie są delikatne i piękne - łącząc ludzką jędrność z elfią smukłością. Wyraźne kości policzkowe, delikatne usta i lekko spiczaste uszy tworzą obraz subtelnej urody. Jej szafirowe oczy są niezwykle wyraziste - pełne ciekawości, głębokie i przenikliwe.

Najbardziej charakterystycznym elementem wyglądu Lumie jest pojedyncze srebrzyste pasemko, przecinające kaskadę jej czarnych, błyszczących włosów. Pasemko delikatnie połyskuje pow wystawieniu na światło księżyca.

Na co dzień Lumie nosi wytrzymałe acz wygodne odzienie podróżne - ciemnofioletową kurtkę z białą koszulą o rozpiętym kołnierzu, dopasowane skórzane spodnie, wysokie buty i wysłużony skórzany plecak. Pod jej ubraniem skrywa elfią koszulkę kolczą - lekką, lecz niezwykle wytrzymała zbroję, stanowiącą doskonałą ochronę bez ograniczania swobody ruchu. Przy boku nosi srebrzysty rapier o smukłej klingi pokrytej tajemnymi runami.

Dzieciństwo spędziłam w towarzystwie elfki o imieniu Asha. Mieszkałyśmy razem w małej chatce w lesie, na północno-wschodnich rubieżach Sanadoru. Z jakiegoś powodu Asha nigdy nie chciała opowiadać mi zbyt wiele o moich rodzicach. W tedy wiedziałam tylko, że matka była ważną osobistością w Thaena Aethel i nie chciała się mną opiekować.

W końcu - gdy byłam już dorosła - opuściłam naszą chatkę i wyruszyłam w podróż by odnaleźć matkę. Jednak gdy dotarłam do Avelonu, przez wzgląd na moją mieszaną krew, nikt nie chciał ze mną rozmawiać. Wtedy usłyszałam o tajemniczym pustelniku, który mieszkał gdzieś na skraju Myvandoru. Udałam się do niego, a on zgodził mi się pomóc, jednak przestrzegł mnie, że w przyszłości przyjdzie mi za to zapłacić wielką cenę. W ten sposób poznałam lokalizację, w której wtedy przebywała moja matka.

Z sercem przepełnionym nadzieją udałam się pod wskazany adres. Niestety moja matka - Lyylil - nie przyjęła mnie zbyt ciepło. Gdy kazała mi się wynosić, opętała mnie jakaś tajemnicza siła, która kazała mi chwycić za sztylet i wbić go w jej serce. Przez długi czas nie rozumiałam co się wtedy stało.

Nienawidząc samej siebie i chcą zapobiec takim przypadkom w przyszłości wyruszyłam w podróż. By zachować poczytalność zaczęłam też prowadzić dziennik. Chciałam przeciwstawić się mojemu tajemniczemu przeznaczeniu! Chciałam czynić dobro! Poszukując wiedzy o swojej przeszłości i pochodzeniu udałam się na wyprawę by odnaleźć swego ojca.

W toku moich podróży poznałam wiele osób, które dziś mogę nazywać przyjaciółmi. Razem założyliśmy Drużynę Leśnych Cieni i wspólnie przeżyliśmy przygody, o których normalnie słyszy się tylko w bajkach. Raz nawet umarłam jednak Varis zawarł pakt by przywrócić mnie do życia. Razem zwiedziliśmy zarówno zakamarki księstwa Witford jak i inne Sfery Egzystencji. Byliśmy zarówno Sferze Powietrza, jak i w Baśniodziczy. Podczas naszej wyprawy oddało mi się odnaleźć zaginionego ojca - Baldena - i dowiedzieć, że moja matka jednak żyje. Ostatecznie udało nam się przerwać nić przeznaczenia i zapobiec jednej katastrofie, doprowadzając niestety do innej. Teraz z perspektywy czasu cała ta przygoda wydaje mi się niezwykle długa, a trwałą przecież tylko kilka miesięcy.